Czy dzieło sztuki – obraz, rzeźba, przedmiot sakralny lub użytkowy albo haftowana tkanina – może stanowić kontekst sztuki teatru? Podejmując to zagadnienie, Henryk Jurkowski dokładnie wskazuje na te elementy z całej ikonosfery wytworzonej przez człowieka, które zawierają warstwę narracyjną. Nie są one oczywiście identyczne z obrazami scenicznymi, ale zbliżają się do nich, pełniąc funkcję wizualnego przekazu fabuły. Rekonstruując na przestrzeni wieków przemiany ikonosfery w kontekście sztuki teatru, autor dokonuje szczegółowych analiz obfi tego i najbardziej – jego zdaniem – reprezentatywnego dla dowodzonej przez niego tezy materiału ilustracyjnego, stanowiącego istotną część książki.

Od autora
Wstęp
CZĘŚĆ I: Przedstawienia wizualne w świecie religii

• Chrześcijańskie „za” i „przeciw”
• Wizualizacja rytuału
• Sacrae rappresentazioni
• Procesje

CZĘŚĆ II: W świecie mitów

• Procesje i pochody na usługach panujących
• W pałacowych wnętrzach
• Ikonika śmiechu
• Mitologia w świecie maszyn
• „Maski”
• Spectacles de décors
• Teatr, uroczystości dworskie i refleksja oświeceniowa

CZĘŚĆ III: Ku realizmowi

• Inwazja malarstwa i drzeworytu świeckiego
• Pejzaże w fotoplastykonie
• Ikonografi a rewolucji
• Cyrkowy realizm
• Ku pełnej iluzji obrazu
• Reprodukcja ikon starych i nowych

CZĘŚĆ IV: Ikoniczne rozdarcie świata

• Nośnik jako ikona
• Od artefaktu do metafory
• Teoria i eksperymenty
• Od metafory do artefaktu
• Pochody i parady
• Teatr plastyczny

Zakończenie
Bibliografia
Summary
Résumé
Indeks nazwisk
Spis ilustracji